Parametry pracy kolektorów

Wstęp

Gabaryty

Długość całkowita 2,020 m 
Szerokość całkowita 1,037 m 
Powierzchnia całkowita 2,095 m2
Powierzchnia czynna (apertura) 1,818 m2
Powierzchnia absorbera 1,818 m2

Jak określa się powierzchnię kolektora?

Pojęcia - powierzchnia całkowita, powierzchnia apertury, czy powierzchnia samego absorbera, sprawiają problem w zależności do typu kolektora. Generalnie:

Powierzchnia całkowita - to powierzchnia rzutu kolektora na płaszczyznę płaską, biorąca pod uwagę jego wymiary zewnętrzne wraz z ramą.

Powierzchnia apertury - to pole powierzchni przez które na kolektor pada słońce, w sposób bezpośredni lub odbity od dodatkowego lustra

Powierzchnia absorbera - to pole powierzchni jakie zajmuje płyta absorbera w kolektorze. W kolektorach płaskich jest to powierzchnia prostokąta, w rurowych, w szczególnym przypadku może być to powierzchnia walca.

Poniżej na rysunkach, prezentacja ww. powierzchni

Rys. Powierzchnia całkowita, absorbera i apertury dla kolektora płaskiego.

Rys. Powierzchnia całkowita, apertury i absorbera dla kolektora rurowego typu heat-pipe

Rys. Kolektor rurowy przepływowy z systemem CPC

Jakie znaczenie mają powyższe powierzchnie? Przy porównywaniu ze sobą różnych kolektorów w celu oceny ich wydajności kluczowa jest powierzchnia absorbera. Wyjątkiem są kolektory z systemem CPC wyposażone w lustra odblaskowe, gdzie wiodąca jest powierzchnia apertury. Powierzchnia całkowita ma znaczenie projektowe i pozwala ocenić zapotrzebowanie miejsca montażowego na dachu.

Specyfikacja techniczna

Przepływ minimalny 70 l/godz.
Przepływ znamionowy 110 l/godz.
Przepływ maksymalny 240 l/godz.
Zawartość płynu 1,1 l
Maksymalne ciśnienie pracy 6 barów
Temperatura stagnacji 219^oC
Masa pustego kolektora 40 kg

Konstrukcja

 

Znak Solar Keymark (po lewej)  jest dobrowolnym znakiem jakości przyznawanym produktom solarnym poświadczającym ich jakość oraz zgodność z normami europejskimi. Znak Solar Keymark został wprowadzony przez Europejskie Stowarzyszenie Przemysłu Energetyki Słonecznej Cieplnej (European Solar Thermal Industry Federation - ESTIF) we współpracy z Europejskim Komitetem Standaryzacji (European Comitee for Standarization - CEN), którego członkiem jest także Polska. Certyfikat Solar Keymark świadczy o zgodności produktu z europejskimi normami EN 12975 i EN 12976, a także normą zarządzania jakością ISO 9000.

Podczas procedury certyfikacyjnej wybierane losowo egzemplarze kolektorów firmy, która stara się o przyznanie Solar Keymark, przechodzą testy w zakresie wydajności i wytrzymałości, badany jest także zakład produkcyjny. Ponadto, aby nie stracić raz zdobytego certyfikatu, firma musi stale utrzymywać wysoką jakość swoich produktów, badania są bowiem cyklicznie powtarzane.

Badania wydajności pokazują sprawność kolektora, współczynniki strat; w konsekwencji pokazują ile promieniowania kolektor może przetworzyć na ciepło. Badania wytrzymałościowe jak na przykład symulacja gradobicia, próby penetracji przez deszcz, próby szoków termicznych, odporności na mróz świadczą o trwałości produktu.

Solar Keymark przyznaje kilka certyfikowanych instytutów badawczych, m.in. niemiecki instytut DIN CERTICO z Berlina