Wielkość szczytowego zużycia gazu przez urządzenia gazowe (ΣUG), w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych lub na danym odcinku instalacji, wyznaczamy wg wzoru:
gdzie:
VKG – zużycie gazu przez kuchenkę gazową (KG), w m3/h;
fKG – współczynnik jednoczesności rozbioru gazu dla kuchenek gazowych (z piekarnikiem lub
bez piekarnika);
VGW – zużycie gazu przez grzejnik wody (GW), w m3/h;
fGW – współczynnik jednoczesności rozbioru gazu dla grzejników wody (przepływowych lub
zbiornikowych);
VOG – zużycie gazu przez gazowy ogrzewacz pomieszczeń (OG), w m3/h;
fOG – współczynnik jednoczesności rozbioru gazu dla ogrzewaczy pomieszczeń (promiennikowych,
konwekcyjnych, konwekcyjno promiennikowych);
VKGW – zużycie gazu przez kocioł ogrzewczy wodny (KGW), w m3/h;
fKGW – współczynnik jednoczesności rozbioru gazu dla kotłów ogrzewczych wodnych;
VKGWD – zużycie gazu przez kocioł ogrzewczy wodny dwufunkcyjny (KGWD), w m3/h;
fKGWD – współczynnik jednoczesności rozbioru gazu dla kotłów ogrzewczych wodnych dwufunkcyjnych.
Oczywiście postać wzoru zależy od wyposażenia budynku w urządzenia gazowe i może dotyczyć zarówno jednej jak i wszystkich ww. pozycji.
Wielkość zużycia gazu przez pojedyncze urządzenie gazowe możemy odczytać z tablicy 1 lub
wyznaczyć z wzoru:
gdzie:
QUG moc cieplna urządzenia gazowego, w kW;
ηUG sprawność urządzenia gazowego;
Wd wartość opałowa gazu w MJ/m3.
Tabela 1 Wielkość zużycia gazu przez typowe urządzenia gazowe
W tablicy 2 podano współczynniki jednoczesności rozbioru gazu w budownictwie mieszkaniowym
dla poszczególnych grup urządzeń gazowych (wg wymagań niemieckich). Uwaga: dla kotłów
ogrzewczych wodnych dwufunkcyjnych współczynniki jednoczesności wyznaczono zgodnie z zasadami
rachunku prawdopodobieństwa.
Tabela 2 Współczynniki jednoczesności rozbioru dla różnych urządzeń gazowych.
Wartości współczynników jednoczesności w budownictwie jednorodzinnym podawane sa tylko dla maksymalnej liczby urządzeń =50 i wynoszą wtedy odpowiednio: 0,114; 0,082; 0,512; 0,293. Dla większej liczby odbiorców przyjmuje sie wartości jak wyżej.
W budownictwie wielorodzinnym, komunalnym wielkość zapotrzebowania na gaz oblicza się ze wzoru:
gdzie: Vs – suma obciążeń nominalnych urządzeń gazowych
n – liczba odbiorców
f – współczynnik jednoczesności rozbioru (w tabeli oznaczono pg)
Tabela 3 Współczynniki jednoczesności rozbioru gazu wysokometanowego dla budynków mieszkalnych
Powyższa tabela nie oddaje w pełni wszystkich warunków zużycia gazu, wrzucając do jednego worka różne wyposażenie instalacji w przybory gazowe. W praktyce dla budownictwa wielorodzinnego wyposażonego tylko w kuchenki gazowe i grzejniki wody przepływowej, można stosować tabelę 4.
Tabela 4 Współczynniki jednoczesności rozbioru gazu w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych wyposażonych w kuchenki gazowe i grzejniki gazowe wody przepływowej.
