Projektowanie instalacji kominowych

Warunki techniczne 

§ 140.

1. Przewody (kanały) kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe, prowadzone w ścianach budynku, w obudowach, trwale połączonych z konstrukcją lub stanowiące konstrukcje samodzielne, powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość, oraz spełniające wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych dla przewodów kominowych oraz projektowania kominów.

2. Przewody kominowe powinny być szczelne i spełniać warunki określone w § 266.

3. [uchylony)

4. Wewnętrzna powierzchnia przewodów odprowadzających spaliny mokre powinna być odporna na ich destrukcyjne oddziaływanie.

5. Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co najmniej 0,016 m2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,1 m.

 

§ 141.

Zabrania się stosowania:

1) grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych, z zastrzeżeniem § 174 ust. 3,

2) zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej,

3) indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych.

 

§ 142.

1. Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu.

2. Wymaganie ust. 1 uznaje się za spełnione, jeżeli wyloty przewodów kominowych zostaną wyprowadzone ponad dach w sposób określony Polską Normą dla kominów murowanych.

3. Dopuszcza się wyprowadzanie przewodów spalinowych od urządzeń gazowych z zamkniętą komorą spalania bezpośrednio przez ściany zewnętrzne budynków, przy zachowaniu warunków określonych w § 175.

 

§ 143.

1. W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, określonych Polskimi Normami, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady kominowe zabezpieczające przed odwróceniem ciągu, przy zachowaniu wymagań § 146 ust. 1.

2. Nasady kominowe, o których mowa w ust. 1, należy również stosować na innych obszarach, jeżeli wymagają tego położenie budynków i lokalne warunki topograficzne.

3. Wymagania ust. 1 i 2 nie dotyczą palenisk i komór spalania z mechanicznym pobudzaniem odpływu spalin.

 

§ 144.

1. Ściany, w których znajdują się przewody kominowe, mogą być obciążone stropami, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, a także jeżeli nie spowoduje to nieszczelności lub ograniczenia światła przewodów.

2. Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można obciążać stropami ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji.

 

§ 145.

1. Trzony kuchenne i kotły grzewcze na paliwo stałe oraz kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14×0,14 m lub średnicę 0,15 m, a w przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym – co najmniej 0,14×0,27 m lub średnicę 0,18 m, przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2.

2. Piece na paliwo stałe, posiadające szczelne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu kominowego dymowego o przekroju co najmniej 0,14×0,14 m lub średnicy 0,15 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nieprzyłączania więcej niż 3 pieców do tego przewodu.

3. Piece, o których mowa w ust. 2, usytuowane na najwyższej kondygnacji powinny być przyłączone do odrębnego przewodu dymowego.

4. Przyłączenia urządzeń gazowych do przewodów spalinowych powinny odpowiadać warunkom określonym w § 174 i 175.

 

§ 146.

 

1. Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli, z uwzględnieniem przepisów § 308.

2. Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone, odpowiednio, w otwory wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami, a w przypadku występowania spalin mokrych – także w układ odprowadzania skroplin.

Dobór wysokości

 

Wysokość komina powinna zapewniać wymaganą siłę ciągu kominowego (podciśnienia w kanale kominowym) związana z koniecznością pokonania oporów przepływu spalin w kotle, czopuchu i samym kominie.

Wysokość komina musi spełniać warunki określone przepisami o ochronie powietrza atmosferycznego (komin powinien być takiej wysokości, aby nastąpiło rozproszenie emitowanych zanieczyszczeń chemicznych w powietrzu atmosferycznym poniżej wartości dopuszczalnej); przepis ten dotyczy kotłowni powyżej 300 kW

Minimalna wysokość efektywna komina, liczona od paleniska do wylotu komina, do którego jest podłączony kocioł powinna wynosić: dla kotłów opalanych gazem – 4,0 m.; dla kotłów opalanych olejem opałowym – 5,0 m

Minimalna wysokość komina dla przepływowych gazowych grzejników wody oraz dla gazowych kotłów grzewczych z palnikiem inżektorowym o mocy nie przekraczającej 35 kW wynosi 2,0 m. liczona od przerywacza ciągu do wylotu komina.

Dobór przekroju

Przekrój komina [A] można obliczyć ze wzoru Radtenbacher’a

gdzie: A- pole przekroju komina w [m2], Q – moc kotła w [kW], n- współczynnik liczbowy zależny od rodzaju paliwa, n=900 dla drewna, n=1800 dla gazu, n=1600 dla koksu, h- wysokość komina w [m]

Pole przekroju i wysokość komina można też dobrać z gotowych diagramów przygotowanych przez producentów kominów.

Diagramy doboru średnicy kominów

1.Kocioł gazowy (atmosferyczny) z palnikiem bez dmuchawy, temperatura gazów wylotowych za zabezpieczeniem strumienia tw≥ 120°C i <140°C.

2. Kocioł grzewczy gazowy z zapotrzebowaniem na ciąg i palnikiem z dmuchawą. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw ≥140°C i <190°C.

3. Kocioł nadciśnieniowy gazowy. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw ≥ 100°C i <140°C.

4. Kocioł grzewczy na olej opałowy z zapotrzebowaniem na ciąg i palnikiem z dmuchawą. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw ≥140°C i >190°C.

5. Kocioł nadciśnieniowy na olej opałowy. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw ≥ 140°C i <190°C.

6. Kocioł grzewczy na drewno z zapotrzebowaniem na ciąg. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw = 200°C i ÷240°C.

7. Kocioł grzewczy na węgiel z zapotrzebowaniem na ciąg. Temperatura gazów wylotowych na końcu kotła tw = 200°C i ÷240°C.    

8. Otwarte kominki.